အျပဳသေဘာသုံးေဆာင္မႈ

စိတ္ကူးအိပ္မက္ဆုိတာ
ပါဆယ္တစ္ထုပ္ပါပဲ . .
ရာစုအမွတ္ ၂၁ကိုဖြင့္ခ်
ကိုယ့္ဘ၀နဲ႔ကိုယ္ ေမြ႕ေပ်ာ္ေနခ်ိန္မ်ား
သားေရေပၚအိပ္ေပမယ့္ သားေရနားေတာ့မစား

မိုးေမွ်ာ္အေဆာက္အဦးမ်ားနဲ႔ေခတ္မီ
စုတ္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ ငါ့မနက္ျဖန္အခန္းထဲ
စဥ္းစားဆဲ၊ မျဖည့္ရေသးတဲ့ အထုပ္ထဲမွာ
စိန္နဲ႔သံပုရာ၊ ေရခဲေခ်ာင္းနဲ႔စိမ္းစားဥ
မင္းဂြတ္သီးနဲ႔သၾကား၊ ေတေဇာပန္းနဲ႔ခါခ်ဥ္ေကာင္
မိသားတစ္စုအခန္းထဲမွာ . . .
သမုဒၵရာ၀မ္းတစ္ထြာနဲ႔ ၾကက္သီးေမြးညင္း
အုပ္စုလိုက္အထီးက်န္မႈရွိတယ္။

အထီးက်န္အားလုပ္ရက္တေငြ႕ေငြ႕ထဲ
ထိပါးမုိးနဲ႔တိမ္းေရွာင္ႏွင္း
ႏႈတ္သီးေကာင္လွ်ာပါးနဲ႔အပ္ေၾကာင္းထပ္ဘာသာစကား
ဒီလုိကိုယ္ခင္းက်င္းတဲ့ တစ္ေန႕တာစားပဲြေပၚမွာ
ျခင္၊ယင္နဲ႔ ပုရြက္ဆိတ္မ်ား
ဖတ္လက္စ စာအုပ္ထဲမွာ
ျပဳန္းေနတဲ့ေခြးသြားစိပ္နဲ႔ တုံးေနတဲ့ဓားမ်ား
ေလလုံပုလင္းထဲမွာက
လွီးလဲႊအေျဖမ်ားနဲ႔ ပင္နယ္ဆလင္ေဆးျပား။

ေရညိွတက္ကြန္ကရစ္လမ္းကိုၾကည့္ရင္း
ကမၻာတုိက္ႀကီးမ်ားအေၾကာင္းသိလာ . . . .
ပလက္ေဖာင္းေစ်းကြက္မ်ားအေၾကာင္းသိလာ . . .
ပလက္ေဖာင္းေစ်းကြက္မ်ားကိုၾကည့္ရင္း
စီးပြားေရးအတြက္ ေဆးတစ္ခြက္ကိုရလာ . . .
ႀကိတ္ႀကိတ္တုိး ဘစ္ကားမ်ားကိုစီးရင္း
လူမႈေရးပထ၀ီ၀င္ကို နားလည္လာ။

မေရမရာရက္ခ်ိန္းလဲြ အခ်ိန္မဲြမႈမ်ား
ကားလိပ္မဖြင့္ရေသးတဲ့ ငါ့အေမွ်ာ္အလြမ္းမ်ားႏွယ္
လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ကန္သြင္းခြင့္မရတဲ့ ငါ့အဓိပၸါယ္ထဲမွာ
ကြင္းျပင္ထြက္သြားတဲ့ ပန္းတုိင္နဲ႔တစ္ဖက္လူျဖတ္လုသြားတဲ့အိပ္မက္ရွိတယ္။

သြက္သြက္ခါ ပန္းပြင့္ေပၚအဆိပ္သင့္
လြင့္က်သြားေသာ လိပ္ျပာတစ္ေကာင္လုိ
ဒရြတ္ဆဲြ ငါ့ညေနရဲ႕အိေျႏၵ . . .
ကံေခမႈကို မီးညွိဖြာရိႈက္၊ ဗုိက္ေပါက္နဲ႕စားေသာက္ေနပုံ
အလုံးစုံရွိတယ္။

တိက်ေသခ်ာေရရာသည္မ်ား
ႏွလုံးသားမွာေလွာင္ထားပါတယ္။
စက္နဲ႔လုပ္တဲ့ပန္းတစ္ပြင့္မလုိဘူ
ရင္နဲ႕လုပ္တဲ့ ရနံ႕တစ္စပဲလိုတယ္။
စိတ္ထဲ၀ွက္ထားတဲ့အရာ
ဘယ္သူအမည္ေဖာ္ႏုိင္မလဲ . . .

တစ္ကိုယ္ရည္ ငါ့အခန္းထဲ
စားပဲြေပၚက တလြင့္လြင့္စာရြက္ေခါက္ထဲမွာ
ဘာမွေရးမထားဘူး။ ။
သွ်ီသူေအာင္