ျမက္ေတြ စိမ္းေရႊေရႊ ရန႔ံတစ္ခုနဲ႔ ႏုလို႔

အေအးခန္းထဲ
ဦးေႏွာက္ေတြ ေဇာေခၽြးပ်ံေနခဲ့..
ခံစားခ်က္ အေပၚယံေၾကာေတြ တင္းမာေအးခဲလာ...
အေတြးအေခၚေတြက ေငြနံ႔ေၾကးနံ႔နဲ႔ ညွီေဟာင္လို႔
ငါကီးဘုတ္ရိုက္သံက ဇုလုေတြရဲ႔ ဗံုသံလို..
ကိန္းဂဏန္းေတြ အမဲလိုက္အက ကခုန္ေနၾကတယ္..။

ေအးစက္စက္ဘာသာစကားနဲ႔
ငါ့ လည္ေခ်ာင္းေတြက က်ဥ္းေမ်ာင္း
ေအးစက္စက္ဥတုရာသီမွာ
ငါ့ ႏွလံုးသားလည္း တျဖည္းျဖည္းက်ံဳလီွလာခဲ့ေပါ့
အဲ့ဒီ့ႏွလံုးသား..အေရျပားေပၚမွာ
ငါ့အတၱေတြစိမ္းျမေနေအာင္ အညွိတက္ၾက
အဲဒီ့ အစိမ္းေရာင္အဆိပ္ေငြ႕ေတြက..
ငါ့ေသြးေၾကာေတြထဲ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ပ်ံ႔ႏွံ႕ေနခဲ့ျပီ..။

ငါ့ကိုယ္ငါသိပ္မႀကိဳက္ခ်င္ေတာ့ဘူး...
အျမင္အၾကည့္ေတြကစက္ရုပ္ဆန္
အေခၚအေျပာေတြက ၀တၱရားေက်ဆန္
ႏူးည့ံပူေႏြးမႈ ခမ္းေျခာက္လာတဲ့ေနရာထိုင္ခင္းမွာ....
ဘာသိဘာသာေတြက အသက္ရူသံျဖစ္လာခဲ့..။

ငါ ဟာ
အခ်ိန္ကာလ ဥာဏ္ပညာ..ခံစားခ်က္
အလြမ္းနဲ႔ အရာအရာကို..
ပုတ္ျပတ္စနစ္နဲ႔ ေရာင္းခ်ထားသူပါ
ငါက အိမ္ႀကီး တံစက္ျမိတ္ကေလ..
အိမ္ႀကီးရဲ႔ ခန္႔ျငားထည္၀ါမႈေတြကို
ေငးေမာအားက်ေနရတဲ့ ေရႊေရာင္ရင့္ရင့္ တစိမ္းတရံစာ...
့
ငါဟာ..ကိုယ့္ခံစားခ်က္အေပၚ အဆိုးရြားဆံုးသစၥာ ေဖါက္ခဲ့သူ
အိမ္အျပန္ခ်င္ဆံုးနဲ႔ အိမ္ျပန္ဖို႔ အေၾကာက္တတ္ဆံုးသူ..
တစ္ကိုယ္ရည္..တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့သူ....
ငါဟာ..ယူက်ံုးမရစိတ္နဲ႔ပဲ မ်က္ရည္သိပ္လြယ္ခဲ့တဲ့..သူ
ငါက ရရွိေနသလား..ဆံုးရံူးေနသလားေတာင္
မေ၀ခြဲတတ္ေအာင္.... ထူပိန္းဆြံ႕အ ခဲ့သူေပါ့...

နီရူဒါေရ..
သင္ခ်စ္မက္တတ္တာထက္
နည္းနည္းေလးမွ မေလ်ာ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြနဲ႔
ကၽြႏ္ုပ္လည္း အမိေျမကို ခ်စ္မက္ခဲ့ပါတယ္..။

အိျႏၵာ