ရွင္သန္ေနတယ္
ၿခံထဲမွာ စကားေျပာတတ္တဲ့သစ္ပင္ေတြစိုက္ထားတယ္
ေရစင္ေပၚက တက္ၾကည့္ရင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းက စိုက္ခင္းေတြကိုျမင္ရတယ္
အုပ္စုဖဲြ႕ခရီးႏွင္ေနတဲ့ တိမ္ေတြကိုလည္းျမင္ရရဲ႕
ဒီရက္ပိုင္း ေရးဖြဲ႕ျဖစ္သမွ်မွာ ငါ ဆုိတဲ့ စကားလုံးမပါတာေကာင္းတယ္
ကိုယ္စိုက္ထားတဲ့ သစ္သီး ကိုယ္စားသုံးခြင့္ရတာက ပိုေကာင္းတယ္
လာမယ့္ေႏြဦးမွာ ခရီးရွည္တစ္ခုထြက္ဖုိ႕ျပင္ဆင္ရမယ္
ဒါဟာ စိတ္ကူးစိတ္သန္းအသစ္ေတြရရွိလာဖို႕အေၾကာင္းဖန္ျခင္းပဲ
ခရီးထြက္တဲ့အခါ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ျပန္႕က်ယ္တဲ့ျမက္ခင္းျပင္ထဲ တစ္ေနကုန္ေအာင္ လွဲေနမယ္
ဦးေခါင္းထက္မွာေကာင္းကင္ျပာျပာဟာ လြင့္ေနတဲ့ တိမ္စိုင္ေတြနဲ႔ ကမၻာလည္ေနတာကို ခံစားမယ္
ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕က ဘီယာဆုိင္တစ္ဆုိင္ကိုလည္း ဆင္နားရြက္တံခါးေလးတြန္းဖြင့္ၿပီး ခဏ၀င္နားမယ္
သေဘာၤထိပ္ဦးမွာ ထုိင္ရင္း အေပ်ာ္တမ္းငါးမွ်ားတံေလးကိုင္လို႕ ပင္လယ္ဆီလည္းသြားရဦးမယ္
ေပါင္တံရွည္မေလးေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြေတြျဖစ္ ဇာတ္လမ္းေတြ ဘာေတြေတာင္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ဦးမေပါ့
မစားေသာက္ဖူးတဲ့ ညစာေတြနဲ႔ မရင္းႏွီးခဲ့ဖူးတဲ့ ရုိးရာဓေလ့ေတြကိုေတာ့ ဒုိင္ယာရီထဲ ေရးမွတ္ခဲ့ရမယ္
လူုဆိုတာ သဘ၀တရားကို အကုန္အစင္နားမလည္ႏုိင္ေပမယ့္
နားလည္ဖုိ႕ေတာ့ ႀကိဳးစားသင့္တယ္မဟုတ္လား
ကိုယ္က အႏုပညာသမားဆုိေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကိုပဲ
နားလည္တတ္ေအာင္ ရင့္က်က္ခဲ့ပါတယ္
ဟယ္လုိ စာပို႕သမား ေရာ့ ဒါ ခင္ဗ်ားအတြက္ အေ၀းက စာေတြ
စာအိတ္ေတြကိုေဖာက္လုိက္ေတာ့ ခုိျဖဴေလးေတြပ်ံထြက္သြာၿပီး
စကားေျပာတတ္တဲ့ သစ္ပင္ေတြေပၚသြားနားတယ္
ဒါေၾကာင့္ပဲ ေပးပို႕သူလိပ္စာတပ္မထားတဲ့ စာအိတ္ေတြဟာ
အေ၀းက မိတ္ေဆြတစ္ခ်ဳိ႕ဆီကမွန္း အလိုလိုသိလိုက္ရေပါ့
သိပ္မၾကာခင္က ျပန္ဆယ္ထားတဲ့ အျဖဴေရာင္ရွပ္အက်ၤ ီဟာ
ေလတုိက္တုိင္း တဖ်ပ္ဖ်ပ္လြင့္ခါလုိ႕
တစ္ခါမွ မမည္းညစ္ခဲ့ဖူးသလိုပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ေလ
သစ္တစ္ပင္ရဲ႕ေျခရင္းမွာ စာအုပ္ေတြထုိင္ဖတ္ရင္း
သစ္ပင္ေတြအတုိင္း ကိုယ့္ဒဏ္ရာကိုယ္ေမ့တတ္လာတယ္
ရွည္ေနတဲ့ မုဆိတ္က်င္ငယ္စြယ္ေတြရိတ္ၿပီးရင္ေတာ့
ၿမိဳ႕ကေလးဆီ သစ္ေစ့အသစ္ေတြ သြား၀ယ ္မယ္
စကားလုံးေတြမပါေစဘဲ မိတ္ေဆြေတြဆီစာျပန္မယ္
စကားေျပာတတ္တဲ့ သစ္ပင္တစ္ပင္က ဒီၤလိုေျပာဖူးရဲ႕
တခါတရံမွာ ခံစားခ်က္ဆုိတာ စကားလုံးေတြမဟုတ္ၾကဘူး
တိတ္တိတ္ကေလး ဆက္သြယ္ထားတဲ့
ယိုင္နဲ႔နဲ႔ႀကိဳးတံတားေလးတစ္ခုေလာက္ပါပဲ တဲ့
ခရီးကေန ကိုယ္ျပန္ေရာက္မယ္။ ။
လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္