ေရခပ္ထြက္ျခင္း
ည . . .
ေကာင္းကင္ဟာ
သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဟိတ္ဟန္အျပည့္နဲ႔။

ၾကယ္ေတြကို ခပ္ယူဖို႕ေစာင့္ေနတဲ့
ညီမေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္း
စာစီစာကုံးတစ္ပုဒ္ေရးဖို႕
အဲဒီညကို နိဒါန္းပ်ဳိးရမယ္။

သူတုိ႕ရဲ႕၀တ္ရုံကို
၀ ေအာင္မ၀တ္ရရွာတဲ့ သိုးေတြရဲ႕လမ္းမွာ
ညီမေလးက အိပ္တန္းျပန္မွားခဲ့တဲ့ သင္းကဲြတစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္။

ဂီတအေျခခံမရွိတဲ့
သစ္ပင္ေတြရဲ႕ နားေသာတဆင္ရာအရပ္မွာ
ညီမေလးက ပါ၀ါထပ္တုိးရမယ့္ မ်က္မွန္တစ္လက္ျဖစ္တယ္။

သုံးရာသီကိုသိခြင့္မရွိတဲ့
မီးလုံးအကၽြမ္းရဲ႕ ေန႕ေန႕ညညအခါသမယေတြမွာ
ညီမေလးက ၀စီပိတ္စရားက်င့္ခဲ့သူျဖစ္တယ္။

ပင္လယ္လမ္းမမ်ားရဲ႕
ဖ်ားေယာင္းမႈ ျမဴဆြယ္သံေတြၾကားမွာ
ညီမေလးက ပုလင္းလြတ္တစ္လုံးျဖစ္တယ္။

ကမၻာသစ္တစ္ခုက
၀ိဥာဥ္ရိုင္းမ်ားရဲ႕ ေမြးေန႕သဘင္မွာ]
ညီမေလးက ထိကရုဏ္းတစ္ပင္ျဖစ္တယ္။

ျဖစ္တယ္။

ညီမေလးေရ . . .
တိတ္ဆိတ္ျခင္းဆုိတဲ့စနက္တံကို
စတင္ဆဲြျဖဳတ္လိုက္သူဟာ
တိတ္ဆိတ္ျခင္းပဲဆုိတာ ယုံ။

ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း ညီမေလးရယ္
မင္းရဲ႕ေဘာင္ဘင္မခတ္တဲ့ေရအုိးထဲ
အဲဒီၾကယ္ေတြပဲမဟုတ္လား။ ။
ကိုယ္ေမာင္ျမင့္