ေမာင္ကိုကို ေကာ္ဖီေသာက္ၿခင္း

ေဇာ္ဂ်ီမွာကၽြန္ေတာ္ေကာ္ဖီေသာက္ေနသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမႀကီးကိုစားေန၏။ ေကာ္ဖီခါးခါးထဲမွာသၾကားမထည့္ပဲေငြကရားအိုးေလးထဲမွႏို႔မ်ားမ်ားေလာင္းထည့္၏။
ေဇာ္ဂ်ီထဲမွာျပင္သစ္ကေရာက္လာသည့္ေခြးေသးေသးေလးကိုကၽြန္ေတာ္က ေဘာ္ဘီဟုအမည္ေပးလိုက္၏။
ေခြးေသးေသးေလးတစ္ေကာင္
မ်က္လံုးေၾကာင္ေတာင္ေတာင္
ေဇာ္ဂ်ီထဲမွာေယာင္ေတာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္ေတာင္လုပ္ကာ
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္၏ေပါင္ေပၚမွာထိုင္ေန၏။
ကၽြန္ေတာ္က
ေဇာ္ဂ်ီမွာ
ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း
ေခြးကေလး ေဘာ္ဘီရဲ႕ ေလာ္လီတာၾကည့္ရင္း ေတာ္ကီေတြ လႊတ္ေန၏။
“ခ်စ္သူေရ ေဇာ္ဂ်ီမွာေဟာဒီလို ေကာ္ဖီေသာက္စို႔ရဲ႕”
ကၽြန္ေတာ္ေရွ႕မွာ Time မဂဇင္းတစ္ေစာင္။ Asia’s Happy Artisists တဲ့။ကတံုး ေျပာင္ေျပာင္တရုတ္ပန္းခ်ီဆရာ YUE Minjun ကေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္လို႔။
သူ႔ေဘးမွာသူ႔ပံုတူကလည္း ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္လို႔။ ေဒၚလာသန္းခ်ီရထား သည့္ပန္းခ်ီဆရာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေန၏။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ခ်လိုက္ရမည္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ရယ္ရမည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ Donald Barthelme ၏ A City of Churches ၀တၳဳတုိေလးကို ႀကိဳက္သည္။ မိတၱဴကူးၿပီး ဂါစီယာမားကြက္ဇ္ကို ႀကိဳက္ေသာ ကိုမင္းသစ္အားေပး လုိက္သည္။ သူက သူ႕ေလဒီကို ေပးဖတ္မယ္တဲ့။ ထုိညက ကယ္လီchurch ႏွင့္ကပ္ လ်က္ ပါ၀ါ5 မွာ ၀ီစကီေသာက္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဘယ္ေတာ့မွစိတ္မကုန္ ေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အေၾကာင္းေျပာၾကသည္။ ေစတနာပိုၿပီး “ ကာလာပဲြေတာ္” စာအုပ္ ပါ အမွတ္တရေပးလိုက္ေသး၏။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေအာင္ဘညိဳက ဆုိင္ကယ္တစ္စီးျဖင့္ ျပန္ခဲ့ၾကသည္။ ထုိညက ကုိမင္းသစ္ ကားတုိက္ခံရသတဲ့။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေလာကနတ္စာအုပ္ျပပဲြမွ ဂါစီယာမားကြက္စ္၏ လက္ေရြးစင္ ၀တၳဳတုိကို ရွစ္ေထာင့္ငါးရာ ေပး၍ ၀ယ္ဖတ္သည္။ သူ႕ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ ေတြက ၾကြေန၏။ မဂဇင္းထဲမွာေတာ့ အျဖဴေရာင္၀တ္စုံႏွင့္ ပန္းေဖာက္အက်ီ ၤႏွင့္ မိန္းမတစ္ေယာက္က ၀တၳဳစာအုပ္ေတြၾကားမွာ ထုိင္လ်က္ ဒီဇုိင္းမ်ားေသာစာအုပ္ကို ၾကည့္ေန၏။
အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေဇာ္ဂ်ီမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ၿပီ။ ျပင္သစ္သူ တစ္ဦး၀င္ လာသည္။
“မဂၤလာပါ”
“မဂၤလာပါ”
မိန္းမသားခ်င္း ဖက္ေပြ႕ၾကသည္။ အၿပံဳးေတြေ၀သြား၏။ ဗ္ိုလ္ခ်ဳပ္ကမ္းကို အၿပံဳး ပန္းမ်ားျဖင့္ခင္းက်င္းထား၏။
ကၽြန္ေတာ္ကိုၾသ၏ ပန္းခ်ီကားကုိ မၾကည့္ဘူးပါ။ ခရမ္းေရာင္မ်ားေသာ လႈိင္းမ်ား၏ မိန္းမသားႏွင့္ပန္းမ်ား ပန္းခ်ီကားကို ေရႊေတာင္ၾကားမွာ ၾကည့္ခဲ့ၿပီ။ ဗ္ိုလ္ ခ်ုပ္ေစ်းက သားႀကီးဂယ္လာရီမွာ ကိုကိုႏိုင္ႏွင့္စုိးႏိုင္၏ ပန္းခ်ီကားကို ၾကည့္သည္။ ခရမ္းေရာင္ကဲေသာ မိန္းမသားထုိင္ေနပုံပဲျဖစ္၏။ နယူးဇီးရိုး ဂယ္လာရီမွာ ဒီကိုးနင္း၏ မန္းမတစ္ေယာက္ထုိင္ေနပုံ ပုံႏွိပ္ပန္းခ်ီကို ၾကည့္ခဲ့ၿပီ။ မိုဒီဂလီယာႏို ပန္းခ်ီစာအုပ္ကို ေအးကို မသိေအာင္ ခုိးသြားလိုက္ရင္ ဘယ္လိုလဲ။ မ်က္ႏွာရွည္ရွည္။ လည္ပင္းရွည္ ရွည္။
ကမ္းလင့္လက္မ်ား၊အိပ္မက္အလြန္၊Sketch of wathone ဂ်ဳိလီ၏ႏႈတ္ခမ္းပန္း ပြင့္၊မန္ဒဲလား၊အျဖဴေရာင္ေပၚမွ အနီေရာင္ပန္းပြင့္။
ေဇာ္ဂ်ီမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ဆုိင္အသစ္ႏွင့္ေနထုိင္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းက ဘုရားေက်ာင္းထဲမွာ တရုတ္စကားပန္းေတြက အၿမဲတမ္းေမႊးေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ခင္၀မ္း၏ Better New Year ပန္းခ်ီကားအသစ္ႀကီးေရွ႕မွာ ထုိင္ၿပီး တရုတ္မေလး ရုန္းရုန္းကို ျမန္မာစာ သင္ၾကားခြင့္ရေန၏။
ေဇာ္ဂ်ီမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ၿပီ။
ဆူးေလးဘုရားမွာ ၾကာပန္းလွဴၿပီးၿပီ။
ေခါင္းေလာင္းထုိးပါ။ မဂၤလာအသံ။
အေနာ္ရထာလမ္းေပၚမွာ ေပ်ာ္စရာေတြလႊမ္းၿခံဳထားသည္။
(၃၃)လမ္းမွာ အၿပံဳးရဲ႕ အၿပံဳးပန္းေတြ လန္းေနလိုက္တာကြယ္။
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ျမန္မာတုိင္းမ္က ကိုေအာင္ေက်ာ္ ဦး(၁) မသမ္းေ၀လိုက္ပါႏွင့္။ ပိေတာက္ပင္ေအာက္မွာ လက္ဖက္ရည္ က်ဆိမ့္ ေသာက္ပါ။ လမ္း(၄၀)ထိပ္မွာ အင္ဒီ၀ါးဟုိးကမၻာ ကဗ်ာစာအုပ္ကိုဖတ္ရင္း ပရီးမီးယား ေကာ္ဖီေသာက္ပါ။
ကုန္သည္လမ္းမွာ ကုန္သည္ပဲြစားတုိ႕၏ ပုဆုိးသံက တရႊမ္းရႊမ္းျမည္လုိ႕။
ေရႊဘုံသာလမ္းမွာ ေရႊေတြအပုံလိုက္။
ကမၻာေအးဘုရားလမ္းျဖင့္ တစ္ကမၻာလုံး ေအးခ်မ္းသြားေစသတည္း။
ဟီလာရင္ကလန္တန္က ဘယ္လိုေအာ္လိုက္သလဲ။
“Could sense the change coming”၏
ေဒါက္တာ ဂၽြန္ဆင္ရဲ႕စကားက
“သင္ဟာ အေျပာင္းအလဲမလုပ္ရင္ က်ဆုံးသြားႏုိင္တယ္”တဲ့။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ concept ကိုေျပာင္းရမည္။ ဘ၀ကို အမရပူရမွ ရန္ကုန္သို႕ ေရႊ႕ထားလိုက္မည္။
ေဇာ္ဂ်ီမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ၿပီ။
လင္းတဲ့စိတ္ကိုေမြးၿပီး၊လင္းတဲ့သီခ်င္းကို နားေထာင္ၿပီး၊လင္းတဲ့ ကြင္းမွာ ကစားၿပီး ၊လင္းတဲ့ ပန္းခ်ီကားကို ၾကည့္မည္။
ရုိးရိုးရွင္းရွင္း ေတြးၾကမယ္။ ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြးမေတြးဘူး။ ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္မလုပ္ဘူး။
ေမာင္ကိုကို (အမရပူရ)
* * * * *

အေျခခံ
Vivian Smith’s
The whitest bird of all