အိပ္မက္ေျခာက္
အေမက ျပႆနာကို အားမေပးဘူး
အေဖဆုိ ဒုကၡကို ဘာသာေရးနဲ႔တံခါးပိတ္ထားသူ
မညိွဘဲ ၿငိ္ၿငိေနတဲ့အသံမ်ဳိး
ကၽြန္ေတာ္မႀကိဳက္ေတာ့ဘူးအေမ
အေဖ့အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းဟာ
တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးျဖတ္ေတာက္ထားတဲ့ ဆက္သြယ္ေရးလား
ကၽြန္ေတာ့္လိပ္စာမွာ
ညည အိပ္မေပ်ာ္တဲ့အေၾကာင္း ထည့္သြင္းထားခ်င္တယ္
ကၽြန္ေတာ့္ကို မသိတဲ့ ရင္ေသြးေလးအေၾကာင္းအန္ခ်ခ်င္တယ္
ရင္ဘတ္ေတြ ခဏခဏေအာင့္တဲ့အေၾကာင္းလည္းပါခ်င္ေသးတယ္
ျဖစ္ရဲ႕လား
ကိုယ့္ဟန္ခ်က္ကို မသိတဲ့လူတစ္ေယာက္က
ဘ၀ကိုအလ်ားလိုက္ကူးဖုိ႕ဆုိတာျဖစ္ရဲ႕လား
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမသိေတာ့ဘူး
အတိတ္မွာ
ရည္းစားဦးနဲ႔ အသန္႕ရွင္းဆုံးဆုရခဲ့တယ္
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အထီးက်န္သြားတယ္
အထီးက်န္ဟာ အႏၱရယ္ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္လုိ႕
ၾကာၿပီ၊ ဖြင့္မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ မိသားစုဓါတ္ျပားေဟာင္းကေလးေတာင္
အေမွာင္ခန္းထဲမွာ ပက္ၾကားအက္ေနရဲ႕
အေမသိသိေနတဲ့
အေဖနဲ႔တူတဲ့ကၽြန္ေတာ့္မွာ
အခုထိ ဘာမွအရာမယြင္းေသးဘူး
လက္ထဲ ဘာတရားမွလည္း မဆုပ္ကိုင္မိေသးဘူး
ၾကာၿပီ။
ျမတ္မုိးအိမ္