Idea Poems  

Posted by MANORHARY

Friday, October 30, 2009

ေရြ႕ကဗ်ာ
အိပ္မက္ထဲမွာ ငါေျပးေန၏ ေနရာမေရြ႕
ေနရာမေရြ႕ အိပ္မက္ထဲမွာ ငါေျပးေန၏။
ငါေျပးေန၏ ေနရာမေရြ႕ အိပ္မက္ထဲမွာ

(ကဲ . . .အိပ္မက္ကငါ
အခု ထ ပါၿပီ)
မေရြ႕တဲ့ကဗ်ာ ေရြ႕ေအာင္ဖတ္ၾကည့္ပါ။

သုခမိန္လိႈင္




ကင္းေစာင့္

ငါဟာ ကင္းေစာင့္တစ္ေယာက္ပါပဲ၊
တစ္ညလံုးမအိပ္စက္ျဖစ္ဘဲ
အလြမ္းေတြနဲ႔ပဲ မိုးစင္စင္လင္းခဲ့တယ္ . . .

“ ခ်စ္တယ္” ဆိုတာ . . .ငါ့ဘ၀ရဲ႕
ဘယ္၀ါက်မွာမွ မသံုးဘူးေသးတဲ့
ႀကိယာတစ္လံုးပါ။

ႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြနဲ႔ ေလွာင္ၿပံဳး
မာယာမ်ားတဲ့ ငါးခံုးမေလးေရ . . .
မင္းေၾကာင့္
ငါ့အိပ္မက္ေတြ တစ္ေလွလံုးပုပ္ခဲ့ေပါ့ . . .။

မင္းခိုက္စိုးစန္


ငါရယ္ ငါ့မိန္းမရယ္ ငါ့သမီးရယ္
ငါ့ဘ၀
င့ါျပဇာတ္မွာ
လက္ခုပ္တီးတုိင္းလွည့္ၾကည့္မိခဲ့တဲ့ေန႕ရက္မ်ား
ငါအားထက္ ရယ္(ရီ)အားသန္
ငါအဖန္ဖန္
သူအဖန္ဖန္
ဘာပါလိမ့္

စၾက၀ဠာတဆုံးကိုေမွ်ာ္ၾကည့္သလုိ
ေက်ာင္းသြားမယ့္သမီးရဲ႕ ပ်က္ေနတဲ့ထီးကို ျပင္ေပးလိုက္တယ္
ျပတ္ေနတဲ့ဖိနပ္ကို ဆက္ေပးလိုက္တယ္
က်ေနတဲ့စိတ္ကို ျမွင့္ေပးလုိက္တယ္
ငိုမေယာင္မ်က္ႏွာေလးကို ရယ္(ရီ)ေအာင္လုပ္ေပးလုိက္တယ္
သူမဟာ စာရြက္အလြတ္လို ရုိးစင္းတယ္
ေလာကႀကီးက သပြတ္အူလုိ ရႈပ္ေထြးတယ္
“ခဏေနဦး သမီး
လမ္းမေပၚမွာ မုိးသက္ေလျပင္းက်ေနတယ္
(ဒါမွမဟုတ္)
ေနာက္တစ္ေနရာမွာလည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္”

မိန္းမရယ္
ေခတ္ေပၚ၀ဲဂယက္ထဲမွာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုတည္းနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ရမယ့္ အံ့ၾသစရာမ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူးကြာ
မရွိမျဖစ္လို႕
မထင္ေလနဲ႔
ဘယ္သူမွ ဒီဘ၀ႀကီးမွာ အရမ္းအလိုအပ္ဘူး

အရသာရွိတဲ့အဆိပ္ကို
နည္းနည္းခ်င္းစားလာခဲ့တာပဲ
ငိုစရာမ်က္ရည္မလိုေတာ့ပါဘူး။ ။
၀င္းေမာင္


ရန္ကုန္မုိး
ပင္လယ္တစ္ခုလုံးခ်ျပေပမယ့္
ေရခ်ည္းပဲျမင္ၾကတဲ့သူေတြက
မ်ားတယ္

ငါတုိ႕ရဲ႕ဇဲြေတြက
တစ္ေန႕တစ္လံ ပုဂံဘယ္ေျပးမလဲဆုိၿပီးသတိၱေကာင္းတတ္
ငါတုိ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြက
အေရးအေၾကာင္းဆုိ အေပါင္းအသင္းမွားတတ္
ငါ့တုိ႕အသဲကလည္း
ပပ ထူမွ ထတတ္ရေတာ့တယ္။

ကမာၻႀကီးလုံးေနေတာ့
အေနာက္ကိုသြားလည္း အေရွ႕ကိုတစ္ေန႕ေရာက္ရသလုိ
ပင္လယ္ထဲမွာ သေဘၤာခ်င္း ေခါင္းတုိင္ကိုစျမင္ရစၿမဲ
အလံတလူလူလႊင့္ထားေပမယ့္
ဒါးဆုိတာ
ဒဏ္ရာနဲ႕အေ၀းဆုံးမွာေနရတာ ေကာင္းတယ္။

အျဖစ္က
မီးျပတုိက္ကုိ သေဘၤာ၀င္ေဆာင့္မိသြားတာ
ဆာေလာင္တဲ့ေျမြမုိ႕
ကိုယ့္အၿမီးျပန္အစာလုပ္ၿမိဳခ်လိုက္တယ္

ရန္ကုန္ဆုိတာ
အၿမဲတမ္းအိမ္ရွင္ႏုိင္ငံေတြ ေျခစစ္ပြဲရႈံးတယ္
ခ်စ္ၾကည္ေရးဖိတ္ေခၚပဲြဆုိ တစ္ဘက္အသင္းကမလာဘူး
အေ၀းကြင္းမွာ ေျခစြာရတာ
ဘယ္ေလာက္အသည္းနာဖို႕ ေကာင္းလိုက္သလဲလို႕။ ။
ေက်ာ္ထူး



မုိးစိမ့္စိမ့္ တနဂၤေႏြထဲက ျပကြက္မ်ား
အလင္းေတြတုပ္တုပ္က် ရႊဲနစ္ေနတာေတာင္
လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ပြင့္ျပလုိ႕မရတဲ့ တနဂၤေႏြေပါ့။

အပ်င္းသန္လြန္းတဲ့အခါ
သူမ်ားအိပ္မက္ကုိ ေျခနဲ႔ကန္ထုတ္လိုက္
အေပ်ာ္လြန္တဲ့အခါ
သူမ်ားခံစားမႈကို ေညွာ္တုိက္လုိက္ေပါ့။

စိတ္အလိုလုိက္မိတဲ့အခါမ်ဳိး
အလင္းကို အေမွာင္နဲ႔ ရႈိ႕မိ
အရိပ္ကို အေရာင္နဲ႔ ၿမိွဳက္မိ
ပစၥပၸဳန္ကို အတိတ္နဲ႔တုိ႕မိ
ေနာက္ဆုံး . . . .
ကိုယ့္ေျခလွမ္းေတြကိုေတာင္
တံလ်ပ္နဲ႔ စိပ္မိေပါ့။

ဘယ္သူေတြပဲ နားနားေနေန . . ..
ဘယ္သူေတြပဲ က်ဳိးက်ဳိးေၾကေၾက
တနဂၤေႏြကေတာ့ . . . .
အခ်ုဳိးေျပေျပ . . မုိးေစြလုိ႕။

ေသြးေၾကာင္ၿပီဆုိ . . .
ေခြးေဟာင္တာေတာင္လန္႕သတဲ့။
သူမ်ားစိတ္၊ သူမ်ားအရိပ္ကို တက္ထုိင္ရင္း
သီခ်င္းေတြကို ေအာ့အန္ . . .
တနဂၤေႏြရဲ႕ ဟန္ခ်က္ဟာ
ေလခ်ဥ္လို ဆန္တက္လာေပါ့။

ဘယ္သူေတြ သိသိ မသိိသိ
ဘယ္သူေတြ ေတြးေတြး မေတြးေတြး
တနဂၤေႏြကေတာ့ ေရးေတးေတး . . . ေငးရီ
မထီတရီ ရင္ခုန္သံနဲ႔ . . ။

ေလွနံဓားထစ္သရုပ္မွန္အတြက္
ခုတ္ရာတစ္လဲြ၊ ျပကြက္မ်ား ကြန္႕ျမဴး
တနဂၤေႏြရဲ႕စိတ္ကူးဟာ
မိုးေပၚက ခ်တဲ့ႀကဳိးလုိ
တဲြေလာင္းခိုၾကည့္ခ်င္စရာ။

တကယ္က
အ၀ိဇာဘ၀ဆုိတာ
အေမွာင္ထဲ ႏွစ္စိမ္ထားတဲ့ညပါ . . .
တနဂၤေႏြဟာ . . .
ဘယ္သူေတြ ကန္႕လန္႕တုိက္တိုက္
ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ
ဗိုက္ထဲမွာ အူဘယ္ႏွစ္ေခြဆုိတာ သိေနေပါ့။ ။
သွ်ီသူေအာင္


အိပ္မက္
အိပ္မက္မမက္ပဲ
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ဟာ
အခ်မ္းသာဆုံး အခ်ိန္။
(ၾကည္ေအး)

ဘာ အိပ္မက္မွ မမက္ခဲ့ပါ
ေဒၚၾကည္ေအး
ကၽြန္ေတာ္ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္
အခန္းထဲမွာ ပုလင္းကဲြသံ၊ ခုံမ်ားလဲသံ
လြယ္အိပ္လြယ္သံ၊ ဦးထုပ္ေဆာင္းသံ
တံခါးဖြင့္သံ၊ အက်ၤ ီ၀တ္သံ
ဖိနပ္စီးသံ၊ ရွပ္တုိက္သံ
ထို႕ထက္မက ထုိအသံမ်ားရဲ႕ အသံကိုပင္
ကင္းလြတ္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္ ေဒၚၾကည္ေအး။

သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ႏုိးလာခိုက္
ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းတစ္ခုလုံး
ေရြ႕ေျပာင္းေတာင္ယာတစ္ခုလို
နံရံ ပုလင္း ျပတင္း တံခါး
ၾကမ္းခင္း ဖိနပ္ ဦးထုပ္ အက်ၤ ီ
ဘာဆုိဘာမွ ရစရာမရွိေတာ့သလုိ
အခန္းကိုယ္တုိင္ အခန္းထဲတြင္
အခန္းမရွိေတာ့သျဖင့္
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္၌က
ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္မရွိခဲ့၍
ဘာအိပ္မက္မွ မမက္ခဲ့တာလား
သိပါရေစ ေဒၚၾကည္ေအး။ ။
၀င္းျမင့္


ရာသီသစ္အတြက္ျပင္ဆင္ျခင္း

သိုးေဆာင္း စကားပုံေတြလုိ
အေတြ႕အႀကံဳက အရင္းအႏွီွး

ပန္းေတြကို အညြန္႕မခ်ဳိးနဲ႔
ေရာ့ ငါ့ႏွလုံးသား
ဘာဘီက်ဴးလုပ္ ျမည္းသြား
တစ္စကၠန္႕ ႏွစ္စကၠန္႕ သုံးစကၠန္႕
အဲဒီေလာက္ေတာင္ အခ်ိန္မေပးခ်င္ဘူး
မင္းထြက္သြား

ေကာင္းကင္ႀကီး က်ယ္သလား!
က်ယ္ေပ့ေစ
တိမ္မည္းေတြကို သမုဒၵရာေအာက္ပို႕လိုက္
ေနာက္ထပ္ ဆဲြတင္မယ့္ႀကိဳးက
တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့စိတ္
ျဖစ္ေပ့ေစ

ရာသီႀကိဳ စစ္ပြဲမွာ
ဒဏ္ရာမရေအာင္ သတိထား
နားေနတဲ့ငွက္ထက္
ပ်ံေနတဲ့ငွက္က ပိုအသက္၀င္တယ္။
စိုးရိမ္


ေခါင္းစဥ္ကိုလိုက္ရွာေနတဲ့ကဗ်ာ
အရာရာတုိင္းကုိ
အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔ေတြးေခၚဖို႕
ငါ့မွာ အေမွာင္ေတြပဲရွိတယ္။

လူတစ္ေယာက္ဘာကိုမွ
မယုံေတာ့တာဆန္းသလား။
(အဲဒီလူဟာ ငါမဟုတ္ဘူးလို္႕
မေသခ်ာဘူး။)

၀င္ရုိးစြန္းေဒသ
မီးေတာင္ေပါက္ကဲြမႈအတြက္
ဘယ္သူ႕မွာတာ၀န္ရွိသလဲ။

ရုတ္တရက္ဒုံးပ်ံႀကီးေတြ
ရုတ္တရက္အခ်စ္စိတ္ေတြ
ရုတ္တရက္ အႏုပညာေတြ
ၿပီးေတာ့
မွတ္ဥာဏ္မွာ တဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေနတဲ့
ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ေတြ . . . .။

ေခတ္ကိုဒုိးယုိေပါက္
ေတြ႕ျမင္ရဖို႕
လင္းႏုိ႕ေတြကမွ ေရဒါရွိဦးမယ္။

ယေန႕ကမာၻ႕ႀကီးမွာ
လူေျပာမ်ားလွတဲ့ေၾကာ္ျငာတစ္ခုက
“စစ္မွန္ေသာေပ်ာ္ရႊင္မႈကို
ေငြနဲ႔၀ယ္ယူရရွိႏုိင္ပါၿပီ”တဲ့ . . .။
ဒါျဖင့္ ငါတုိ႕က
ဒဂၤါးသံတခၽြင္ခၽြင္နဲ႔ ကမာၻ႕ႀကီးထဲ
မမွားေသာေရွ႕ေနေတြ၊
မေသေသာေဆးသမားေတြအျဖစ္
မ်ဳိးပြားၾကရုံေပါ့။

ပ်ံလႊားငွက္တစ္ေကာင္ထဲနဲ႔
ေႏြဦးမေပါက္ႏုိင္မွန္း
အခုေတာ့သိပါၿပီ။ ။
ေ၀မွဴးသြင္

This entry was posted on 1:40 PM and is filed under . You can leave a response and follow any responses to this entry through the Subscribe to: Post Comments (Atom) .