ေခ်ာက္ခ်ားစိတ္ႏွင့္ကပ္လ်က္လိုက္ပါ

တြန္႕လိမ္ေကာက္ေကြးေနေသာ ေတာင္ထိပ္ကို
စိတ္ကူးနဲ့တက္ၾကည့္လိုက္
မႈန္မႈန္ဝါးဝါးေအာက္မွာ
အေမွာင္ထု
အလင္းေရာင္
ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း
အျမင့္၏အနိမ့္ေၾကာက္စိတ္
အနိမ့္မွ အျမင့္ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္
ေလထုပင့္တင္အား
လက္သီးဆုပ္
သစ္ေတာ၏အေနအထား
စမ္းေခ်ာင္း၏ စီးဆင္းႏႈန္း
ဘဝတစ္ခုေခ်ာင္ခ်ိမႈႏွင့္ အားမာန္။
မသိႏိုင္စြမ္းက ၾကီးစိုးထားဆဲ...

ဖမ္းမဆုပ္ႏုိင္ရင္ လႊတ္ခ်လိုက္
မ်က္ႏွာျပင္တစ္ခုေခ်ာေမြ႕မႈမွာ
လွဲခ်လိုက္
ေရွ႕ဆက္မႈ အလွည့္အေျပာင္းမွာ တြန္းတိုက္လိုက္
ေလာဘ၊တဏွာ၊အာရံုမွား
သံသရာကြန္ယက္
ေျခတစ္ေခ်ာင္းစာရပ္တည္မႈမွသည္
ေျခသံုးေလးေခ်ာင္း
မျမင္ႏိုင္ေသာအရာမ်ား၏
မျမင္ႏုိင္ေသာစြမ္းအား
ေတာင့္ခံႏိုင္မႈသီအိုရီႏွင့္ေလာကဓံ
ဖဲြ႕ဆုိေနေသာကဗ်ာႏွင့္ ၎၏အဓိပၸါယ္
လူရာဝင္ဆန္႕မႈ/ကဗ်ာ႕ေခါင္းဝင္ကိုယ္ဆန့္ အေျခအေန
လဲေနေသာေျမၾကီးေပၚ ေထာင့္မွန္က်က်ရပ္တည္
ေအာ္ဟစ္လိုက္
((((((((((........................................))))))))))))))))
ငါ့အသံငါျပန္မၾကားရမွ အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္
စိတ္ေတြ........
ေလးလိုက္တာ
ငါ့နာမည္ေခၚလိုက္သလားလို့။ ။

တည္ရ

This entry was posted on 12:12 PM and is filed under . You can leave a response and follow any responses to this entry through the Subscribe to: Post Comments (Atom) .

0 comments