ေစာင့္ၾကည့္ငွက္  

Posted by IDEA MAGAZINE

Sunday, April 26, 2009


ေစာင့္ၾကည့္ငွက္

မေန႕က . . . . . ၊
ကမၻာေျမကိုေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ေအာ္ေခၚၾကည့္တဲ့အခါ
အျပာေရာင္သစ္ရြက္တစ္ရြက္ထုိးစိုက္ဆင္းခ်လာတယ္
ငါ့အိပ္မက္၀ါတာတာေတြနဲ႕ေရာေႏွာ
တစ္ေတာလုံးတစ္ေတာင္လုံးအားပါးတရစိမ္းထသြားလိုက္ၾကပုံ
ငါ . . . ရင္ခုန္လို႕မရဘူး

ငါ့ကိုတရားဦးလာေဟာလွည့္စမ္းပါ
အဲဒီေနရာဟာ ေနသာပါတယ္ ဆုိတဲ့စကားလုံးမပါေစနဲ႔
ျပတင္း၀ကလွမ္းၾကည့္လုိ႕မွ ကိုယ့္ေကာင္းကင္ကိုယ္မျမင္ရတဲ့ည
အဲဒီညကိုငါ . . . စိတ္မခ်ဘူး

ၾကယ္ေတြကိုဟစ္ေအာ္ေပါက္ကဲြျပရတာလည္းေမာတယ္
နာမည္ေတြတသီးတသန္႕နဲ႔ခမ္းနားျပေနတဲ့ၿမိဳ႕ရြာေတြကိုလည္းမုန္းတယ္
ငါ့သီလနဲ႔ငါလုံၿခဳံေနတဲ့အေမ့အိမ္ကေလးေလာက္ေတာ့
ဘယ္ဟာမွျဖန္႕က်က္အုပ္မုိးေပးထားႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး . . . .

ငါ့ကုိထူးလိုက္စမ္းပါကမၻာေျမေရ . . . .
ငါ့အသံကုိျမင္ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ
ငါ့ေကာင္းကင္ရဲ႕အေရာင္ေတြကိုနားစြင့္လုိက္စမ္းပါ
ငါ့ေရွ႕ကအေမွာင္ကိုေကာင္းခ်ီးေပးလိုက္စမ္းပါ
ငါ့အေတာင္ေတြကို ေရႊခ်ပစ္လိုက္စမ္းပါ . . . .

ဒီမွာ . . . .
ငါဟာ . . . ကမၻာကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတတ္တဲ့ငွက္တစ္ေကာင္ပါ
ပ်ံသန္းခြင့္ဆုိတာက ကိုယ့္စိတ္သမုဒၵရာထဲမွာကိုယ္တစ္ကိုယ္ေရျဖန္႕ခင္းခ်လုိ႕ရသလို
ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ေရတြင္းေလးထဲမွာလည္းတစ္ကိုယ္ေရက်ဥ္းေျမာင္းခြင့္ရႏိုင္ေသးတာပဲ
ကိုယ့္ . . . စံ . . . သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ အရာရာဟာ ဖီဆန္လဲြေသြ . . . .
ငါ ဘာလို႕ ေသဆုံးမသြားေသးတာလဲ . . .. . . . ..

ခုေတာ့ . . .
ကဗ်ာဆရာေရ . . ေဟ့လူ . . . လုိ႕ေခၚမယ္သူလည္းမရွိ
ေတာေခ်ာက္ေတာင္ေျခာက္မွာလည္းမပူရ . . . ..
ပန္းခ်ီဆရာေရ . . တစ္ေၾကာင္းဆဲြပုံတူေတြလည္းမရွိ . . . . .
မွန္မၾကည့္ခ်င္မွာလည္းမပူရ
ဇာတ္ညႊန္းဆရာေရ . . ဇာတ္ညႊန္းအစစ္ဆုိတာလည္းမရွိေတာ့
တင္ဆက္ကျပေနဖို႕လည္းမပူရ . .
အဲဒီေနရာက ... အလြမ္းေတြနဲ႔ျပာက်ေနတဲ့အရပ္ျဖစ္တယ္။

ငါ့ကိုေခၚပါ
ငါ့နာမည္မပါတဲ့ေတးတစ္ပုဒ္ကိုထမ္းလာခဲ့ပါ
ငါ့အိပ္မက္ေတြနဲ႔ေ၀းရာေတာင္တန္းေတြဆီမွာအထီးက်န္
ငါ . . .မာန္ . . . ဆုိတာေတြကိုခဏခ၀ါခ်လုိ႕
တိတ္တိတ္ကေလး . . . .ေတြးေနခ်င္တယ္
ငါ့နာမည္မပါတဲ့ေတးတစ္ပုဒ္နဲ႔ေပါ့..................

ငါကုိယ္တုိင္ထုိးစိုက္ပ်ံဆင္းလာမယ့္ေန႕ရက္ကိုေစာင့္ႀကိဳ
ကမၻာေျမေရ......... နင္ ငိုမေနနဲ႔ေတာ့ေနာ္.............။ ။
မေနာ္ဟရီ

This entry was posted on 6:52 PM and is filed under . You can leave a response and follow any responses to this entry through the Subscribe to: Post Comments (Atom) .

1 comments

ဒီမွာ . . . .
ငါဟာ . . . ကမၻာကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတတ္တဲ့ငွက္တစ္ေကာင္ပါ
ပ်ံသန္းခြင့္ဆုိတာက ကိုယ့္စိတ္သမုဒၵရာထဲမွာကိုယ္တစ္ကိုယ္ေရျဖန္႕ခင္းခ်လုိ႕ရသလို
ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ေရတြင္းေလးထဲမွာလည္းတစ္ကိုယ္ေရက်ဥ္းေျမာင္းခြင့္ရႏိုင္ေသးတာပဲ
ကိုယ့္ . . . စံ . . . သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ အရာရာဟာ ဖီဆန္လဲြေသြ . . . .
ငါ ဘာလို႕ ေသဆုံးမသြားေသးတာလဲ . . .. . . . ..

စံသတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ တထပ္တည္းက်
လွလွပပ ရွင္သန္တဲ့ဘဝကိုလည္း ရဦးမွာပါ ကဗ်ာဆရာမေရ